Giresun'daki fındık bahçemize nerdeyse 10 yıldır tarım ilacı girmiyor. Toprak kendine gelince ürün de daha bereketli ve daha lezzetli olmaya başladı.

Daha da güzeli, eş-dost, komşu gördükçe, onlar da ikna oldular.

Temiz tarım yeniden geldi köyümüze. 

Evet bazen az, bazen hiç bazen bol bol fındık alıyoruz.

Ama her birini yerken, yedirirken, paylaşırken içimiz rahat.

Her yaptığımız işte, her ürettiğimiz üründe bu rahatlığın konforunu yaşıyoruz. 

Biz henüz bu konfora paha biçemedik :)

Vazgeçmeyeceğiz…